Šta je Paket (Data) podataka?
Osnovni blokovi koji prenose naše podatke preko mreža
Paket je osnovna jedinica komunikacije preko digitalne mreže. Paket se naziva i datagram, segment, blok, ćelija ili okvir, u zavisnosti od protokola koji se koristi za prenos podataka. Kada se podaci prenose, razdvaja se na slične strukture podataka pre prenosa, nazvane paketi, koji se ponovo sastavljaju u prvobitnom podacima podataka kada dođu do odredišta.
Struktura paketa podataka
Struktura paketa zavisi od vrste paketa i protokola. Pročitajte dalje dole na paketima i protokolima. Normalno, paket ima zaglavlje i nosivost.
Glava čuva nadzemne informacije o paketu, servisu i drugim podacima vezanim za prenos. Na primjer, prenos podataka preko Interneta zahtijeva razbijanje podataka u IP pakete, koji su definisani u IP (Internet Protocol), a IP paket uključuje:
Izvorna IP adresa, koja je IP adresa mašine koja šalje podatke.
Ciljna IP adresa, koja je uređaj ili uređaj na koji se podaci šalju.
Redni broj paketa, broj koji stavlja pakete redom tako da se ponovo sklapaju na način da se originalni podaci vrate natrag tačno onako kako je bilo pre prenosa.
Vrsta usluge
Zastave
I neki drugi tehnički podaci
Nosivost, koja predstavlja najveći deo paketa (sve gore navedeno se smatra nadgrobnim) i zapravo su podaci koji se prenose.
Paketi i protokoli
Paketi variraju u strukturi i funkcionalnosti u zavisnosti od protokola koji ih implementiraju. VoIP koristi IP protokol, a samim tim i IP pakete. Na Ethernet mreži, na primjer, podaci se prenose u Ethernet okviru .
U IP protokolu, IP paketi putuju preko Interneta kroz čvorove, koji su uređaji i ruteri (tehnički nazvani čvorovi u ovom kontekstu) pronađeni na putu od izvora do odredišta.
Svaki paket se usmerava prema odredištu na osnovu svoje adrese izvora i destinacije. Na svakom čvoru, ruter odlučuje, na osnovu izračunavanja koji uključuju statistiku mreže i troškove, na koji je susedni čvor efikasniji za slanje paketa.
Ovaj paket je efikasniji za slanje paketa. Ovo je deo paketnog prelaska koji zapravo ispira pakete na Internetu i svaki od njih nalazi svoj put do odredišta. Ovaj mehanizam koristi osnovnu strukturu Interneta besplatno, što je glavni razlog zbog koga su VoIP pozivi i Internet pozivi najslabiji ili vrlo jeftini.
Za razliku od tradicionalne telefonije gde se linija ili krug između izvora i odredišta mora posvetiti i rezervisati (tako što se naziva prekidanje sklopa), te tako teški troškovi, paketno prebacivanje eksploatiše postojeće mreže besplatno.
Drugi primjer je TCP (Transmission Control Protocol), koji radi sa IP-om u onome što zovemo TCP / IP suite. TCP je odgovoran za sigurnost prenosa podataka. Da bi se to postiglo, proverava da li su paketi stigli redom, da li neki paketi nedostaju ili su duplirani, i da li postoji bilo kakvo kašnjenje u prenosu paketa. Ona kontroliše ovo tako što podešava vremenski raspored i signale koji se nazivaju priznanja.
Bottom Line
Podaci putuju u pakete preko digitalnih mreža i svi podaci koje konzumirali, bilo da se radi o tekstu, zvuku, slikama ili video zapisima, dolaze u pakete koji se ponovo sastavljaju na našim uređajima ili računarima. Zbog toga, na primjer, kada se slika učita preko sporog povezivanja, videćete dijelove koji se pojavljuju jedan za drugim.
Nema komentara:
Objavi komentar